Narodziny muzyki elektronicznej

Muzyka elektroniczna narodziła się w latach 50-tych XX wieku w Niemczech.

Muzyka elektroniczna narodziła się w latach 50-tych XX wieku w Niemczech, a do jej powstania przyczyniły się zdobycze techniki z końca XIX wieku m.in. telefon, pierwsze urządzenie służące do przesyłania dźwięków na odległość (Aleksander Graham Bell), fonograf, pierwsze urządzenie zapisujące dźwięk (Thomas Alv Edison 1877) a także gramofon (Emile Berliner 1887). Początki tworzenia muzyki elektronicznej miały miejsce na Międzynarodowych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt w 1950 roku. W 1951 roku powstało pierwsze studio muzyki elektronicznej na świecie przy Rozgłośni Radia Zachodnioniemieckiego w Kolonii (NWDR- Nordwestdeutscher Rundfunk). Opracowano tu metody tworzenia muzyki z dźwięków generowanych wyłącznie elektronicznie, zmieniając ich barwę, wysokość, głośność, rytm i tempo. Była to muzyka elektronowa- elektroniczna (niem. elektronische musik). W latach 1953-1954 Karlheinz Stockhausen nagrał swoje debiutanckie utwory „Studie I” i „Studie II”, a pierwszy publiczny koncert muzyki elektronicznej miał miejsce w Kolonii w październiku 1955 roku. Do pionierów muzyki elektronicznej należeli m.in. Edgar Varese, Olivier Messiaen, Darius Milhaud, Arthur Honegger, Maurice Jarre, Karlheinz Stockhausen, Robert Beyer, Werner Meyer-Eppler, Luis Baron, Otto Luening, Vladimir Ussashevsky, Lajaren Hiller, John Cage, Luigi Nono.